24.1. Выклічнікі эмацыянальныя:

Ah!ах! (шкадаванне);

Aha!ага! (разуменне);

Ha!а! ха! (здзіўленне, боль, ці іншае пачуццё);

Ha-ha!ха-ха! (боль, іронія, насмешка);

Ba!ба! (здзіўленне);

Brr!брр! (пачуццё холаду);

Eh!эх! (у розных значэннях);

Ej!эй! (сумненне ці воклік);

Fi! — фі! (агіда);

Fu!фу! (стомленасць);

Hmгм… (няўпэўненасць, прыкрасць, іронія, сумненне)

Huj!уй! (пакута, незадаволенасць);

Hoj!гой! (захапленне);

Ho!о! (неспадзяванасць, нечаканасць);

Hura!ура! (эмацыянальнае адабрэнне, ухваленне);

Nu!ну! (падахвочванне);

Nu jen!ну вось! (здавальненне ці нездавальненне);

Bum!бум! трах! (нечаканае падзенне);

Ve!о гора! (пачуццё няшчасця, незадаволенасці);

Ho ve!авохці! (пачуццё няшчасця ці нараканне);

Hu!гу! (каб падражніць ці папужаць каго-небудзь);

Holala!о-ляля! (радасць ці здавальненне пры сустрэчы).

24.2. Выклічнікі пабуджальна-валявыя:

Baj-bajбай-бай (закалыхванне дзіцяці);

Lu-luлю-лі (закалыхванне дзіцяці);

Bis!біс! (выклік акцёра паўтарыць нумар);

Ŝŝŝшшш (супакойванне);

Ek!давай! (заклік да пачатку дзеяння ці работы);

Halt!стой! (калі трэба спыніць чалавека);

Stop!стоп! (калі трэба спыніць машыну);

Hej!гэй! (воклік ці падахвочванне);

Hop!гоп! (выклічнік перад скачком ці пасля яго);

Trr —тпру (калі трэба спыніць каня);

Hoj-hoj!гой-гой! (воклік у маракоў);

Halo!алё! (у пачатку тэлефоннай размовы);

For!прэч! вон!

24.3. Блізкімі да выклічнікаў з’яўляюцца гукапераймальныя словы тыпу ŭa-ŭa (крык дзіцяці), miaŭ-miaŭ (мяўканне ката), haŭ-haŭ (гаўканне сабакі), ko-ke-ri-ki (ад пеўня) і г. д.